Uroczystość
Wniebowstąpienia Pańskiego
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w chrześcijaństwie obchodzone jest w czwartek 40 dni po Wielkanocy (święto ruchome). W Polsce jednak, od 2004 roku na mocy dekretu watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przypada w VII Niedzielę Wielkanocną.
Święto Wniebowstąpienia Pańskiego upamiętnia zwieńczenie życia Chrystusa na ziemi, który po zmartwychwstaniu wstąpił do nieba, by „zasiąść po prawicy Ojca”.
Określenie "Wniebowstąpienie Pańskie" pochodzi z opisu, przekazanego przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich (Dz 1, 9-11).
Ewangeliści piszą o tym fakcie niewiele. Mateusz w ogóle nie mówi o wniebowstąpieniu, Marek wspomina lakonicznie: Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba (Mk 16, 19). Jan wzmiankuje w formie przepowiedni.
Miejscem wniebowstąpienia Jezusa była Góra Oliwna. Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała.
Pan Jezus tajemnicą swojego
Wniebowstąpienia żył na
długo przed jej dokonaniem
się. Przy Ostatniej
Wieczerzy wprost zapowiada
swoje odejście do
niebieskiego Ojca. Motywuje
nawet konieczność swego
odejścia:
W
domu Ojca mego jest mieszkań
wiele. Gdyby tak nie było,
to bym wam powiedział. Idę
przecież przygotować wam
miejsce. A gdy odejdę
i przygotuję wam miejsce,
przyjdę powtórnie i zabiorę
was do siebie, abyście i wy
byli tam, gdzie Ja jestem.
(J
14, 2-3)
Znacie drogę dokąd Ja idę... Jeszcze chwila, a świat nie będzie Mnie oglądał... Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przychodzę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca. (J 14, 19. 28)
Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?". Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście, bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was... A jeżeli odejdę, poślę Go do was... Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca. (J 16, 5-7. 28)
Uroczystość Wniebowstąpienia pierwotny Kościół łączył z tajemnicą Zesłania Ducha Świętego na Apostołów. Historia liturgii zna tę uroczystość dopiero od IV w.
Źródło:
http://brewiarz.pl/
