Święte Triduum Paschalne          

Msza Wieczerzy Pańskiej, rozpoczyna obchody Świętego Triduum Męki i Zmartwychwstania Chrystusa. Jest to jeden wspólny obchód, mimo że czasowo rozciągnięty na trzy dni.

Określenie Triduum Paschalne wywodzi się z języka łacińskiego. „Triduum” znaczy tyle co „trzy dni”, a zatem chodzi tu o: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę.

Przymiotnik „Paschalny” wskazuje z kolei na związek owych uroczystości z hebrajskim świętem Paschy, podczas którego, jak podają Ewangelie, rozegrały się najważniejsze wydarzenia związane z ofiarą Jezusa Chrystusa: Ostatnia Wieczerza, męka oraz śmierć na krzyżu. Do Triduum Paschalnego zalicza się również Wigilię Zmartwychwstania Pańskiego.

Wielki Czwartek

W Wielki Czwartek w Kościele katolickim sprawuje się Mszę świętą upamiętniającą Ostatnią Wieczerzę, podczas której Chrystus dokonał przemiany swojego ciała i krwi w chleb i wino. To jednocześnie święto ustanowienia Sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa. W trakcie mszy świętej księża mają na sobie białe lub złote szaty.

W czasie wielkoczwartkowego nabożeństwa następuje radosne odśpiewanie hymnu „Chwała na wysokości”, po czym wszystkie dzwonki kościelne milkną i aż do Niedzieli Wielkanocnej zastępują je drewniane kołatki.

Najbardziej jednak wymownym znakiem jest gest umycia nóg. Tak jak Chrystus w Wieczerniku umył nogi swoim uczniom, tak kapłan – na znak służby – myje nogi dwunastu wiernym z parafii.

Po mszy Najświętszy Sakrament  przenosi się do miejsca zwanego ciemnicą, gdzie jest On adorowany przez wiernych. Umieszczenie Najświętszego Sakramentu w ciemnicy jest pamiątką więzienia Jezusa u arcykapłana i Jego modlitwy w Ogrójcu.

Świadome i pobożne uczestnictwo w liturgii Wielkiego Czwartku jest przypomnieniem, ale także zobowiązaniem do wdzięczności Chrystusowi za dar Eucharystii i kapłaństwa.

W tym dniu, pamiętajmy w naszych modlitwach o tych kapłanach, których Bóg postawił na naszej duchowej drodze – o naszych duszpasterzach, katechetach, spowiednikach, szafarzach sakramentów. Dziękujmy Bogu za niepojęty dar Eucharystii, w której Chrystus pozostał obecny na wieki.

Wielki Piątek

Jest to jedyny dzień w ciągu roku, kiedy nie odprawia się Mszy św. W kościele jest cisza, skupienie, czuwanie. W Wielki Piątek oprócz nabożeństw Drogi Krzyżowej  odbywa się wieczorna liturgia upamiętniająca śmierć Jezusa na krzyżu (Liturgia Męki Pańskiej). Nie jest to jednak Msza święta. Kapłani mają na sobie czerwone szaty, symbolizujące cierpienie i krew przelaną przez Chrystusa. Przed rozpoczęciem liturgii kapłan pada na twarz (tzw. prostracja) przed ołtarzem na znak ukorzenia się przed Bogiem.

Najważniejszym punktem uroczystości jest obrzęd adoracji krzyża przez wiernych. Po liturgii Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do Grobu Pańskiego, gdzie odbywa się czuwanie.

Zgodnie z kanonami 1251-1252 KPK w tym dniu  wszystkich obowiązuje post ścisły – post i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Osoby od 14. do 18. roku życia oraz osoby mające ponad 60 lat są zobowiązane jedynie do wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Osoby między 18. a 60. rokiem życia powinny zachować nie tylko wstrzemięźliwość, ale również post: trzy posiłki, przy czym tylko jeden do syta, a dwa – lekkie. Z obowiązku tego są zwolnione osoby chore. Kościół zachęca także do przedłużenia postu i wstrzemięźliwości aż do rozpoczęcia liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc.

W Wielki Piątek jesteśmy wezwani do trwania przed Chrystusem Ukrzyżowanym. Ten dzień nie powinien mieć charakteru wyłącznie smutnego – Mękę Chrystusa rozważamy przecież w kontekście nadchodzących Świąt Zmartwychwstania. Niemniej jednak Wielki Piątek ma być dniem wyciszenia i skupienia.

Wielka Sobota

W Wielką Sobotę Kościół powstrzymuje się od sprawowania ofiary Mszy św., dlatego główny ołtarz pozostaje obnażony. Przychodzimy do kościoła, by adorować Chrystusa w Grobie, oraz aby poświęcić pokarmy na wielkanocny stół.  m.in.: jajka symbolizujące nowe życie, sól mającą chronić przed moralnym zepsuciem oraz chleb jako powszednie pożywienie.

Wieczorem odbywa się Wigilia Paschalna. Składa się ona z czterech części.

Pierwszą stanowi Liturgia Światła: ryt błogosławienia nowego ognia i przygotowania świecy paschalnej, procesja z paschałem do kościoła i śpiew orędzia paschalnego.

Część druga to Liturgia Słowa. Składa się ona przynajmniej z 5 czytań biblijnych (zalecane 9). Proklamację Ewangelii poprzedza śpiew Alleluja, który zabrzmi po raz pierwszy po wielkopostnej przerwie.

Trzecią częścią Wigilii Paschalnej jest Liturgia Chrzcielna. Obejmuje ona poświęcenie wody chrzcielnej, sprawowanie sakramentu chrztu (jeśli są kandydaci) oraz odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i pokropienie wodą święconą wszystkich zgromadzonych.

Ostatnią część stanowi Liturgia Eucharystii – pierwsza msza św. uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.

Procesja rezurekcyjna może mieć miejsce bądź bezpośrednio po zakończeniu Wigilii Paschalnej, bądź o świcie, przed poranną mszą św. uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Procesja ta jest wyrazem wielkanocnej radości i publicznym ogłoszeniem zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią.

Źródło: http://brewiarz.pl/