Święto św. Marii Magdaleny
Od roku 2016, 22 lipca Kościół katolicki obchodzi
dzień św. Marii
Magdaleny jako święto. Dotychczas było to
wspomnienie obowiązkowe. Zmiana nastąpiła na
życzenie papieża Franciszka, który chciał w
ten sposób podkreślić rolę nie tylko tej
świętej kobiety, która jako pierwsza
przekazała światu wiadomość o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, ale także
wszystkich kobiet w Kościele.
Według biblijnej relacji Maria Magdalena pochodziła
z Magdali - "wieży ryb" nad Jeziorem
Galilejskim, ok. 4 km na północny zachód od
Tyberiady. Jezus wyrzucił z niej siedem złych
duchów (Mk 16, 9; Łk 8, 2). Odtąd włącza się ona
do grona Jego słuchaczy i wraz z innymi
niewiastami troszczy się o wędrujących z Nim
ludzi.
Po raz drugi wspominają o niej Ewangeliści
pisząc, że była ona obecna podczas ukrzyżowania
i śmierci Jezusa (Mk 15, 40; Mt 27, 56; J 19,
25) oraz zdjęcia Go z krzyża i pogrzebu.
Maria Magdalena była jedną z trzech
niewiast, które udały się do grobu, aby namaścić
ciało Ukrzyżowanego, ale grób znalazły pusty (J
20, 1). Kiedy Magdalena ujrzała kamień od grobu
odwalony, przerażona, że Żydzi zbezcześcili
ciało ukochanego Zbawiciela, wyrzucając je z
grobu w niewiadome miejsce, pobiegła do
Apostołów i powiadomiła ich o tym. Potem sama
wróciła do grobu Pana Jezusa. Zmartwychwstały
Jezus ukazał jej się jako ogrodnik (J 20, 15).
Ona pierwsza powiedziała Apostołom, że Chrystus
żyje (Mk 16, 10; J 20, 18). Dlatego też jest
nazywana apostola Apostolorum - apostołką
Apostołów.
Św. Grzegorz I Wielki utożsamiał Marię
Magdalenę z jawnogrzesznicą, o której na innym
miejscu pisze tenże Ewangelista (Łk 7, 36-50),
jak też z Marią, siostrą Łazarza, o której pisze
św. Jan, że podobnie jak jawnogrzesznica u św.
Łukasza, obmyła nogi Pana Jezusa wonnymi
olejkami (J 11, 2). Współcześni bibliści, idąc
za pierwotną tradycją i za ojcami Kościoła na
Wschodzie, uważają jednak, że imię Maria miały
trzy niewiasty nie mające ze sobą bliższego
związku.
Najnowsza reforma kalendarza liturgicznego wyraźnie odróżnia Marię Magdalenę od Marii, siostry Łazarza, ustanawiając ku ich czci osobne dni wspomnienia.
Kult św. Marii Magdaleny w całym Kościele zachodnim rozpowszechnił się od XII wieku. Ma swoje sanktuaria, do których od wieków licznie podążają pielgrzymi. W Efezie pokazywano jej grób i bazylikę wystawioną nad nim ku jej czci. Kiedy zaś Turcy zawładnęli miastem, jej relikwie miały zostać przeniesione z Efezu do Konstantynopola za cesarza Leona Filozofa (886-912). Kiedy krzyżowcy opanowali Konstantynopol (1202-1261), mieli przenieść relikwie Marii Magdaleny do Francji, do Vezelay, gdzie do dnia dzisiejszego doznają czci.
Od początku patronuje też Zgromadzeniu
Matki Bożej Miłosierdzia do którego należała św.
Siostra Faustyna, a szczególnie
dziewczętom i kobietom potrzebującym moralnego
odrodzenia, wychowaniem których zajmują się
siostry.
